Casimir etkisi veya Casimir kuvveti, elektromanyetizma alanında özellikle kuantum elektrodinamiği (QED) ve kuantum alan teorisi (QFT) gibi alanlarla ilgili bir fenomen olarak tanımlanır. Casimir etkisi, vakumun iki yüzeyi arasındaki kuvvetin yapısını anlatır.
Casimir etkisi, kuantum fiziğindeki sıradışı bir vakum olayıdır ve 20. yüzyılda öne sürülmüştür. Bugünkü uygulamaları arasında nanoteknolojinin yanı sıra gelecekte evrenin enerji kaynağı olarak kullanılırsa çok popüler olan sıfır nokta enerjisi güç üretimi de yer almaktadır.
Casimir etkisi, özetle, iki nesne arasındaki kuantum dalga eğrileri etkileşimlerini ifade eden bir görünümdür. Dahası, bu uyarıcılar elektromanyetik bir ortamda arasında yer alırlar ve düşünülen bir düzlemdeki vakum enerjisi baskısı ile ilgilidirler.
Casimir etkisi, aslında başlangıçta 1948 yılında Hendrik Casimir tarafından öngörülmüştür. Aslında Casimir, Raman etkisini araştırırken bazı ayrıntılı hesaplamalar yapmış ve kuantum mekaniği ile ilgili genel bir vakum etkisini açıklamıştır. Bu etki ilginç ve anlaşılmaz bir şekilde ikili arasındaki mesafenin çok küçük olduğu durumlarda daha güçlüdür.
Özetle, Casimir etkisi, biri metal biri metal olmayan iki yüzey arasında sonsuz uzunluk bir ortam içinde kuantum dalga fonksiyonlarının varlığı ve vakum enerjisi nedeniyle oluşan çekim kuvvetidir.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page